Podsumowanie różnic między DNA a RNA. DNA zawiera dezoksyrybozę cukrową, podczas gdy RNA zawiera rybozę cukrową. Jedyna różnica między rybozą a dezoksyrybozą polega na tym, że ryboza ma o jedną grupę więcej -OH niż deoksyryboza, która ma -H przyłączony do drugiego (2') węgla w pierścieniu. DNA jest cząsteczką dwuniciową Rozszyfrowanie kodu genetycznego i jego roli w syntezie bialekWstępJednym z odkryć, które można nazwać rewolucyjnym i mającym ogromny wpływ na życie ludzi,było rozszyfrowanie sposobu kodowania białek przez kwas deoksyrybonukleinowy, czyli powszechniedzisiaj znane pod tą nazwą DNA. Otworzyło to drzwi dla gwałtownego rozwoju wielu dziedzin nauki:biologii molekularnej, inżynierii genetycznej, medycyny czy nad kodem genetycznym prowadzone były już od XIX wieku, kiedy to Grzegorz Mendelzaprezentował zasadę dziedziczenia na przykładzie roślin groszku. Naukowcy zaczęlizastanawiać się, co właściwie jest nośnikiem informacji przekazywanej z pokolenia na pokolenie i determinu-jącej specyficzne cechy u organizmów crick - podwojna helisaKod genetyczny – reguła, według której informacja genetyczna, zawarta w sekwencji nukleotyd ó w kwasu nukleinowego (DNA lub RNA), w komórkach wszystkich organizmów może ulegać „tłu-maczeniu” na kolejność aminokwas ó w w ich bia łkach w procesie biosyntezy białek (a konkretnietranskrypcji i translacji).Kodon, utworzony przez trzy kolejne zasady azotowe nukleotyd ó w w kwasie nukleinowym ko-duje jeden aminokwas w łańcuchowej strukturze białka. Jednak trzem kodonom (UAA, UAG i UGA) nie odpowiadają żadne aminokwasy. Kodony te, zwane terminacyjnymi albo kodonami nonsensowymi, kodują polecenie przerwania biosyntezy peptydu (białka). Np. w sekwencji za-sad AAAAAAUAA kodon UAA jest kodonem STOP (w mRNA; jego odpowiednikiem w DNA jest “TAA").1. Trójkowy – trzy leżące obok siebie nukleotydy tworzą podstawową jednostkę informacyjną (triplet, inaczej kodon).2. Niezachodzący – kodony nie zachodzą na siebie. Każdy nukleotyd wchodzi w skład tylko jednego kodonu, np. w sekwencji AAGAAA pierwsze trzy zasady (AAG) kodują jeden aminokwas (tu: lizynę) a następny kodon zaczyna się dopiero od 4. zasady, nie wcześniej. Wyjątek od tej zasady może stanowić kod genetyczny niektórych wirusów, gdzie ten sam fragment kodu jest odczytywany dwu- lub trzykrotnie, z przesunięciem w fazie[1].3. Bezprzecinkowy – każdy nukleotyd w obrębie sekwencji kodujących wchodzi w skład jakiegoś kodonu, więc pomiędzy kodonami nie ma zasad bez znaczenia dla Zdegenerowany – różne kodony (różniące się na ogół tylko trzecim nukleotydem) mogą kodować ten sam aminokwas, tzn. prawie wszystkie aminokwasy mogą być zakodowane na kilka sposobów. Przykładowo lizyna kodowana jest zarówno przez kodon AAA, jak i AAG. Dzięki temu część zmian informacji genetycznej w wyniku mutacji nie znajduje swojego odbicia w sekwencji aminokwasów. Wynika to z liczby kodonów oraz aminokwasów i zasady szufladkowej Jednoznaczny (zdeterminowany[1]) – danej trójce nukleotydów w DNA lub RNA odpowiada zawsze tylko jeden Kolinearny (inaczej współliniowy[1]) – kolejność ułożenia aminokwasów w białku jest wiernym odzwierciedleniem ułożenia odpowiednich kodonów na matrycowym RNA (mRNA)[2].7. Uniwersalny – powyższe zasady są przestrzegane dość dokładnie przez układy biosyntezy białek u wszystkich organizmów, jakkolwiek zdarzają się niewielkie odstępstwa od tej prawidłowości wśród wirusów, bakterii, pierwotniak ó w , grzybów i w mitochondriach[3]. Na przykład kodon UAA odczytany przez rybosomy mitochondriów powoduje nie zakończenie syntezy białka (jak to ma miejsce w rybo-somach cytoplazmy podstawowej i siateczki śr ó dplazmatycznej ), ale dobudowanie do niego trypto-fanu; natomiast kodon UGA zamiast przerwania translacji może powodować dołączenie selenocys-teiny (wymagane jest do tego występowanie w mRNA dodatkowego sygnału, tzw. SECIS), a kodon UAG – dobudowanie pirolizyny do tworzącego się łańcucha polipeptydowego (białka).Mówi się również, że kod genetyczny ma charakter pośredni, co oznacza, że matryce DNA nigdynie są bezpośrednio wykorzystywane do „układania” DNAZachodzące w procesie translacji dopasowanie kodonu w mRNA z odpowiadającym mu an-tykodonem w tRNA (cząsteczce dostarczającej aminokwas) nie zawsze musi być idealne. Zgod-nie z zasadą tolerancji (hipotezą tolerancji) zawsze musi być zachowana jedynie zgodność

Transkrypcji ulega tylko jedna ni DNA. Pomidzy cytozyn a guanin jest wizanie podwjne. Proces syntezy acucha biakowego nie wymaga nakadu energii. acuch polipeptydowy ronie od koca aminowego w kierunku koca. karboksylowego. f/2 pkt/. Zadanie 7. Schemat przedstawia jeden z etapw procesu translacji.

Kolejność aminokwasów w białku jest zapisana w postaci kolejności nukleotydów w mRNA. Taki sposób zaszyfrowania informacji nazywa się kodem genetycznym. Jeden aminokwas jest kodowany przez 3 nukleotydy. Jest, zatem trójkowy. Ta trójka nukleotydów to kodon, inaczej triplet. Kod genetyczny został przedstawiony, jako zespół wszystkich możliwości występowania trójek mRNA. Pamiętając, że mamy 4 rodzaje zasad azotowych RNA (A, G, C i U), można obliczyć liczbę możliwości powstania takich trójek. Jest ich 64 (43). Więc taka jest liczba kodonów w kodzie genetycznym organizmu. Cechy kodu genetycznego: • Trójkowy Trzy leżące obok siebie nukleotydy tworzą kodon = triplet. Kodon to podstawowa jednostka kodująca aminokwas. Np. kodon UUU oznacza Phe - fenyloalaninę, a kodon GCA oznacza Ala - alaninę. • Zdegenerowany 64 kodony kodują tylko 20 aminokwasów. Dlatego kolejną cechą kodu jest jego degeneracja. Kod jest zdegenerowany, co oznacza, że jeden aminokwas może być kodowany przez kilka kodonów. Zatem jeden aminokwas może być kodowany przez jeden, dwa, trzy, cztery, nawet 6 trójek (leucyna). Lecz nie oznacza to, że dany kodon może kodować więcej niż jeden aminokwas. Np. alanina kodowana jest przez następujące trójki : GAG, GAA, GAC, GAU. • Jednoznaczny Kod genetyczny jest jednoznaczny, czyli jedna trójka może kodować tylko jeden aminokwas. • Bezprzecinkowy Pomiędzy kodonami mRNA nie występują żadne przerwy w zapisie. Rybosom nie pomija żadnego kodonu odczytując mRNA w translacji. Oznacza to również, że nie istnieje kodon oznaczający przerwę w kodzie. • Niezachodzący Rybosom nie cofa się do poprzedniego nukleotydu odczytując kodony mRNA. Informacja zakodowana jest w kolejnych trójkach nukleotydów i nie występują sytuacją, w kótrej jeden z nukleotydów jest częścią dwóch sąsiednich kodonów. Np. w sekwencji "GAGGGGAGU" - pierwsza trójka GAG koduje alaninę, następnie GGG koduje glicynę, a AGU koduje serynę. • Uniwersalny Budowa kodu genetycznego u wszystkich organizmów jest oparta na tych samych zasadach. Kodony w większości oznaczają te samy aminokwasy. • Kolinearny Kolejność ułożenia danych aminokwasów w białku jest wiernym odzwierciedleniem ułożenia odpowiednich kodonów na mRNA (matrycowym RNA). Czytaj również: Dinukleotydy Informacja genetyczna Pierwsze prawo Mendla Drugie prawo Mendla Chromosomowa teoria Morgana
bezpłatny czytnik kodów QR Upewnij się, że jesteś zalogowany, aby zapisać swoją historię skanowania QR Code. Spróbuj za darmo. Generator kodu QR. Spróbuj za darmo. Pageloot QR Code Scanner pozwala na skanowanie wszystkich typów kodów QR. Skanowanie lub przesyłanie plików, nasza aplikacja zajmie się resztą. To's Free, Fast, & Secure. Współcześnie stosuje się dwie podstawowe metody wykrywania zakażeń HIV. Rutynowe badanie polega na wykrywaniu przeciwciał anty-HIV w surowicy pacjenta. W przypadku tej metody czułość badania, czyli prawdopodobieństwo otrzymania wyniku dodatniego u osoby chorej, tzn. wykrycia zakażenia, wynosi 100%, ale wynik dodatni otrzymuje się także dla 0,5% zdrowych osób – specyficzność wynosi 99,5%. Dlatego postawienie diagnozy zakażenia HIV wymaga potwierdzenia dodatkowym badaniem za pomocą metody PCR, wykrywającym gen odwrotnej transkryptazy wbudowany w genom gospodarza. Ta metoda jest teoretycznie bezbłędna pod warunkiem utrzymywania wysokich standardów pracy laboratoryjnej. Odpowiednie próby kontrolne służą sprawdzeniu, czy: polimeraza DNA nie utraciła aktywności podczas przechowywania (kontrola pozytywna), wszystkie odczynniki są wolne od wirusowego materiału genetycznego (kontrola negatywna). Dla trzech pacjentów uzyskano dodatni wynik testu na obecność przeciwciał anty-HIV. Z tego powodu lekarz zlecił dodatkowe badanie z wykorzystaniem metody PCR, którego wyniki podsumowano w poniższej tabeli. Próba badawcza kontrolna pozytywna kontrolna negatywna Pacjent 1. – + – Pacjent 2. + + + Pacjent 3. + + – Na podstawie: GenBank sekwencja nr M. Fearon, The Laboratory Diagnosis of HIV Infections, „Can J Dis Med Microbiol” 16, 2005, s. 26–30; Boyle i inni, Rapid Detection of HIV-1 Proviral DNA for Early Infant Diagnosis Using Recombinase Polymerase Amplification, „mBio” 4, 2013, e00135–13; S. Koblavi-Dème i inni, Sensitivity and Specificity of Human Immunodeficiency Virus Rapid Serologic Assays and Testing Algorithms in an Antenatal Clinic in Abidjan, Ivory Coast, „J Clin Microbiol” 39, 2001, s. 1808–1812. (0–2) Zaprojektuj doświadczenie PCR wykrywające DNA HIV wbudowane w genom gospodarza. Dla każdej z prób – badawczej, kontrolnej pozytywnej i kontrolnej negatywnej – wybierz wszystkie właściwe składniki mieszaniny reakcyjnej. Wpisz w tabelę znak „+”, jeśli składnik należy dodać do próby, albo znak „–”, jeśli ten składnik należy pominąć. Próba badawcza kontrolna pozytywna kontrolna negatywna DNA genomowy wyizolowany od pacjenta DNA genomowy wyizolowany z linii komórkowej zakażonej HIV para specyficznych starterów bufor zapewniający optymalne pH i stężenie jonów Mg2+ termostabilna polimeraza DNA mieszanina deoksyrybonukleotydów (0–1) Wybierz spośród A–D i zaznacz prawidłowe sekwencje starterów polF1 i polR1, wykorzystywanych w teście diagnostycznym HIV, przyłączających się do zaznaczonych fragmentów poniższej sekwencji genu odwrotnej transkryptazy wirusa HIV, wbudowanej w genom gospodarza. polF1 5′ CCCTACAATCCCCAAAGTCAAGGAGTAGTAGAA 3′polR1 5′ CTCTGGAAAGGTGAAGGGGCAGTAGTAATACA 3′ polF1 5′ TTCTACTACTCCTTGACTTTGGGGATTGTAGGG 3′polR1 5′ TGTATTACTACTGCCCCTTCACCTTTCCAGAG 3′ polF1 5′ CCCTACAATCCCCAAAGTCAAGGAGTAGTAGAA 3′polR1 5′ TGTATTACTACTGCCCCTTCACCTTTCCAGAG 3′ polF1 5′ TTCTACTACTCCTTGACTTTGGGGATTGTAGGG 3′polR1 5′ CTCTGGAAAGGTGAAGGGGCAGTAGTAATACA 3′ (0–2) Podpunkt anulowany przez CKE Przed zabiegiem chirurgicznym pacjentowi wykonano testy na nosicielstwo wirusa HIV wykrywające przeciwciała anty-HIV. Wynik wyszedł dodatni. Pacjent nie znajduje się w żadnej z grup ryzyka zakażenia HIV. Według oficjalnych danych częstość występowania zakażenia HIV w Polsce wynosi ok. 40 osób na 100 tys. Oblicz prawdopodobieństwo, że pacjent jest zakażony HIV, z uwzględnieniem czułości i specyficzności testu na przeciwciała anty-HIV. Zapisz obliczenia w wyznaczonych miejscach 1.–3. Oczekiwana liczba osób zakażonych HIV, u których wynik testu na przeciwciała anty-HIV będzie dodatni, wśród 100 tys. losowo przebadanych osób: Oczekiwana liczba osób zdrowych (niezakażonych), u których wynik testu na przeciwciała anty-HIV będzie dodatni, wśród 100 tys. losowo przebadanych osób: Prawdopodobieństwo, że pacjent z dodatnim wynikiem testu na przeciwciała anty-HIV jest zakażony HIV: (0–1) Oceń, czy poniższe interpretacje przedstawionych wyników badań trojga pacjentów są prawidłowe. Zaznacz T (tak), jeśli interpretacja jest prawidłowa, albo N (nie) – jeśli jest nieprawidłowa. 1. U pacjenta 1. wynik testu na przeciwciała anty-HIV był fałszywie dodatni, o czym świadczy wykluczenie zakażenia na podstawie wyników PCR. T N 2. Wyniki testu PCR dla pacjenta 2. są niewiarygodne ze względu na dodatni wynik w próbie kontrolnej negatywnej – należy powtórzyć badanie. T N 3. Dodatkowe badanie techniką PCR potwierdziło podejrzenie, że pacjent 3. jest zakażony HIV. T N (0–1) Wyjaśnij, dlaczego testy wykrywające przeciwciała anty-HIV nie nadają się do diagnostyki zakażeń HIV u noworodków i niemowląt urodzonych przez matki zakażone HIV. W odpowiedzi uwzględnij spodziewany wynik testu oraz funkcjonowanie układu odpornościowego matki. (0–1) Oceń, czy poniższe osoby znajdują się w grupie zwiększonego ryzyka zakażenia HIV. Zaznacz T (tak), jeśli się w niej znajdują, albo N (nie) – jeśli w niej się nie znajdują. 1. Osoby przebywające w jednym pomieszczeniu z osobami zakażonymi HIV, np. w pracy lub szkole. T N 2. Osoby narażone na częste ukąszenia komarów i innych owadów odżywiających się krwią. T N 3. Sąsiedzi osób zakażonych HIV, mieszkający w tym samym domu wielorodzinnym. T N Zrób własne ćwiczenie! Portal Wordwall umożliwia szybkie i łatwe tworzenie wspaniałych materiałów dydaktycznych. Wybierz szablon. Wprowadź elementy. Pobierz zestaw ćwiczeń interaktywnych i do wydruku. zapisywanie i odczytywanie wyrażeń algebraicznych kl.6 - Zapisywanie wyrażeń algebraicznych - Zapisywanie wyrażeń algebraicznych. Transcript Powtórzenie wiadomości – GENETYKA 1. Czym zajmuje się genetyka? Genetyka to nauka zajmująca się dziedziczeniem oraz zmiennością organizmów. 2. Co to jest dziedziczność? Dziedziczność to przekazywanie cech dziedzicznych (np. kolor włosów) potomstwu przez rodziców. 3. Podaj przykłady cech dziedzicznych. Cechy dziedziczne: kolor skóry, włosów i oczu, rysy twarzy, umiejętności zwijania języka w rurkę. Cechy niedziedziczne: blizny, opalenizna. 4. Czym jest zmienność organizmów? Zmienność czyli występowanie różnic między osobnikami tego samego gatunku; jest wynikiem rozmnażanie płciowego oraz wpływu środowiska. U ludzi wyróżniamy cechy: a) gatunkowe np. dwunożność, pionowa postawa ciała. b) indywidualne np. brzmienie głosu, kolor włosów. 5. Opisz budowę DNA. DNA (kwas deoksyrybonukleinowy) to nośnik materiału genetycznego składa się z mniejszych jednostek NUKLEOTYDÓW. Pojedynczy nukleotyd składa się z: – cukru – deoksyryboza – reszty kwasu fosforowego – zasady azotowej (adenina, tymina, cytozyna, guanina). Jedna cząsteczka Dna składa się z dwóch nici ułożonych spiralnie, skręconych wokół wspólnej osi (podwójna helisa). 6. Wyjaśnij, na czym polega komplementarność zasad. Komplementarność czyli dopasowanie zasad do siebie. Zasady mają taką budowę, że pasują do siebie jak puzzle, mogą łączyć się ze sobą w pary: – adenina jednej nici zawsze tworzy parę z tyminą z drugiej nici (wiązanie podwójne) – cytozyna łączy się z guaniną (wiązanie potrójne). 7. Opisz budowę chromosomu. Chromosom to struktura zawierająca w komórce jedną cząsteczkę DNA. Chromosomy są widoczne tylko podczas podziału komórkowego, a ich budowa zależy od tego, czy obserwujemy je tuż przed, czy tuż po podziale komórki. Chromosom zbudowany jest z dwóch chromatyd siostrzanych, które są połączone ze sobą w jednym punkcie zwanym centromerem. 8. Co to jest gen? Gen to odcinek DNA, który zawiera informację o określonej czesze organizmu. Geny stanowią 2% całości DNA, pozostałe 98% to odcinki nie kodujące. Odcinki kodujące (geny) + odcinki niekodujące = GENOM (kompletny zapis informacji genetycznej) 9. Podaj różnice w budowie DNA i RNA. Cechy DNA: a)występuje w jądrze komórkowym i jest nośnikiem informacji genetycznej b) występują zasady adenina, tymina, cytozyna, guanina c) występują 2 nici d)cukier budujący to deoksyryboza Cechy RNA: A) występuje w cytoplazmie i rybosomach, bierze udział w syntezie białka B)występuje 1 nic C)zasady: adenina uracyl,cytozyna i guanina D) cukier budujący ryboza 10. Co to jest replikacja? Replikacja to powielanie DNA (proces tworzenia kopii DNA). W nowej cząsteczce DNA (po replikacji) 1 nić pochodzi ze starej cząsteczki DNA, a 2 (nowa) nić jest dobudowana na zasadzie komplementarności. 11. Wyjaśnij pojęcia: chromosomy homologiczne, komórki diploidalne, komórki haploidalne, kariotyp, genotyp, fenotyp. Chromosomy homologiczne- chromosomy podobne do siebie pod względem wielkości i kształtu; zawierają takie same geny. Komórki diploidalne – komórki z podwójnym zestawem chromosomów (komórki budujące ciało = 23pary czyli 46 chromosomów) Komórki haploidalne – komórki z pojedynczym zestawem chromosomów (komórka jajowa, plemnik = 23 chromosomy z każdej pary). Kariotyp – komplet chromosomów danego organizmu. Genotyp – zespół wszystkich genów organizmu. Fenotyp – zespół możliwych do zaobserwowania cech organizmu. 12. Mitoza a mejoza. Mitoza- podział jądra komórkowego, w wyniku którego powstają dwie komórki potomne o takiej samej liczbie chromosomów jak w jądrze komórki rodzicielskiej. Mejoza- proces złożony z dwu kolejnych podziałów jader komórkowych, dzięki którym z komórki dipoidalnej powstają cztery komórki haploidalne. w procesie mejozy u zwierząt powstają gamety a u roślin spory. Mejoza występuje tylko u komórek rozrodczych, w przeciwieństwie do mitozy, która występuje w prawie każdej komórce ciała. 13. Wyjaśnij w jaki sposób w DNA jest zakodowana informacja o budowie białek. Informacja o budowie białek jest zapisana językiem genów, którego alfabet stanowią litery ATCG; tworzą ona trzyliterowe słowa. Trzy kolejne nukleotydy w nici DNA nazywamy kodonem, kodują jeden aminokwas. Ten sposób zapisu informacji genetycznej o budowie białek zawartej w DNA to kod genetyczny. Kodony niekodujące aminokwasu stanowią stop – koniec przepisu. Kodonów jest więcej niż aminokwasów; ten sam aminokwas może być kodowany przez kilka kodonów. np. GGC AAC GGA kodon kodon kodon glicyna asparagina glicyna 14. Odczytywanie kodu genetycznego. DNA: TCACCAGGGTCTCCCGAG – przepisz informację z DNA na mRNA (zasada komplementarności, pamietaj że w nici mRNA zamiast tyminy występuje uracyl) AGUGGUCCCAGAGGCUC – odczytaj z tabeli kodu genetycznego jakie aminokwasy są kodowane przez kolejne trójki nukleotydów w mRNA AGU – seryna, GGU – glicyna, CCC – prolina, itd. 15. Omów proces powstawania białek: cząsteczka DNA rozplata się, powstaje cząsteczka mRNA, cząsteczka mRNA transportowana jest z jądra komórkowego do cytoplazmy, mRNA łączy się z rybosomem (w cytoplazmie), tRNA transportują aminokwasy do rybosomu, rybosom przyłącza aminokwasy, rybosom przesuwa się po mRNA i do istniejącego łańcucha aminokwasów dołącza kolejne, tRNA pozbawione aminokwasów odłączają się od rybosomu, kodon stop – koniec syntezy białka, zwijanie łańcucha aminokwasów w struktury białka. 16. Rola tRNA i MRNA w syntezie białka. tRNA dostarcza aminokwasów do miejsca syntezy białek, mRNA przenosi informację o budowie białek z jądra komórkowego do cytoplazmy. 17. Krzyżówki genetyczne. – groszki o barwie kwiatów czerwonych z groszkami o barwie kwiatów białych( AAxaa lub Aaxaa). – Jakie jest prawdopodobieństwo, że dziecko będzie miało niebieski kolor oczu, jeżeli jego rodzice mają brązowy kolor oczu i są heterozygotami. – Jakie jest prawdopodobieństwo urodzenia dziecka o niebieskim kolorze oczu przez kobietę o brązowym kolorze oczu, jeżeli ojciec ma oczy niebieskie. (Aaxaa lub Aaxaa) – dziedziczenie cech sprzężonych z płcią : * jakie jest prawdopodobieństwo urodzenia się dziewczynki daltonistki w rodzinie, w której mama prawidłowo rozpoznaje barwy, a tata jest daltonistą (dziedziczenie cech sprzężonych z płcią) *jakie jest prawdopodobieństwo urodzenia się dziecka z hemofilią, jeżeli ojciec jest chory, a matka jest nosicielką tej choroby. *Sprawdź, jaką grupę krwi może mieć dziecko, jeżeli mama ma grupę krwi AB, a ojciec ma grupę krwi A i jest heterozygotą. *Sprawdź, jaką grupę krwi może mieć dziecko, jeżeli mama ma grupę krwi A (heterozygota), a ojciec ma grupę krwi 0. 18. Kiedy może wystąpić konflikt serologiczny? Konflikt serologiczny może wystąpić kiedy matka ma grupę krwi Rh- a dziecko Rh+. Istnieje wtedy ryzyko, że przeciwciała wytworzone przez organizm matki podczas pierwszej ciąży, zagrożą kolejnemu dziecku. 19. Zadanie: wypisz gamety produkowane przez osobniki o następujących genotypach RR, IAi, IAIB, ii. Podaj fenotypy tych osobników. RR gamety R, R - obecny czynnik Rh we krwi, IAi gamety: IA,i – grupa krwi A, A B A B– I I gamety: I ,I grupa krwi AB, ii gamety i, i – grupa krwi 0 20. Czym są mutacje i przykłady. Mutacja to nagła, trwała zmiana w materiale genetycznym;może się pojawić w dowolnym miejscu nici DNA: a) genowe (punktowe) – dotyczy zmian w sekwencji nukleotydów b) chromosomowe – dotyczą zmian w liczbie lub budowie chromosomów. Przyczyny mutacji: * spontaniczne bez udziału czynników zewnętrznych; * wywołane przez czynniki mutagenne np. dym papierosowy, konserwanty, promieniowanie UV i rentgenowskie X. 21. Wyjaśnij rolę mutacji: a) pozytywna – powstanie ulepszonej wersji białka b) negatywna – choroby genetyczne, powstają bakterie chorobotwórcze odporne na antybiotyki 22. Scharakteryzuj 3 wybrane choroby genetyczne: fenyloketonuria, albinizm, mukowiscydoza, zespół Downa, pląsawica Hunitingtona, 23. Oceń rolę poradnictwa genetycznego w planowaniu rodziny.

Biologia - Matura Maj 2014, Poziom rozszerzony (Formuła 2007) - Zadanie 23. Kategoria: Wirusy, wiroidy, priony Układ immunologiczny Typ: Podaj i uzasadnij/wyjaśnij. Na schemacie przedstawiono namnażanie się retrowirusa HIV wewnątrz limfocytu T (pomocniczego) we krwi człowieka.

fatymid Kod odczytuje się w procesie biosyntezy, która może być rozumiana jako pełny proces w którym informacja zapisana w sekwencji DNA jest w procesie transkrypcji przepisywana na cząsteczki RNA, a powstałe w ten sposób cząsteczki RNA są wykorzystywane przez rybosomy jako źródło informacji potrzebnej do syntezy białka w procesie translacji. 2 votes Thanks 0
Biologia - Matura Sierpień 2010, Poziom rozszerzony (Formuła 2007) - Zadanie 15. Kategoria: Ekspresja informacji genetycznej Typ: Podaj/wymień. Korzystając z tabeli kodu genetycznego, zapisz sekwencję aminokwasów, która powstanie w wyniku translacji fragmentu matrycowego RNA (mRNA) o sekwencji nukleotydów CCUUUCGUAAACGGA.
zapytał(a) o 18:09 Kod genetyczny? Nie zgadzają mi się dwie cechy kodu genetycznego, a mianowicie:1. kod jest zdegenerowany:czyli, że 1 aminokwas może być kodowany przez kilka kod jest zdeterminowany:czyli, że 1 kodon koduje tylko 1 jedna cecha mówi o tym, że kilka kodonów koduje 1 aminokwas, a druga mówi o tym, że to 1 kodon koduje 1 aminokwas?Pewnie źle to rozumuję, dlatego proszę o proste wytłumaczenie. To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź nuterka odpowiedział(a) o 18:24: Nie do końca znam się na genetyce, ale widzę jeden trop. Taka analogia matematyczna: kodony to argumenty funkcji (x), a aminokwasy wartości funkcji (y). Ponieważ przypisanie kodonom aminokwasów jest funkcją, nie może być tak, że jednemu kodonowi przypada więcej niż jeden aminokwas. Z drugiej strony może być tak, że jedną wartość funkcji przybiera kilka argumentów (jeden aminokwas jest kodowany przez kilka kodonów). Nie wiem, czy przemawia do Ciebie takie porównanie, więc może inaczej. Wyobraźmy sobie, że analizujemy sobie kod genetyczny, który leci jakoś takkodon1 kodon2 kodon3 kodon4 kodon5...Bierzemy kolejno po jednym kodonie i rzutujemy go na aminokwasy. Musimy wiedzieć, jakiemu aminokwasowi przypada dany kodon, bo inaczej analiza byłaby niemożliwa. ("1 kodon koduje tylko 1 aminokwas."). Ale jest możliwe, że kodon1 koduje ten sam aminokwas co np. kodon4, jeden aminokwas może być kodowany na kilka sposobów ("1 aminokwas może być kodowany przez kilka kodonów").Jeszcze raz podkreślam, że nie znam się na genetyce, więc być może źle rozumuję, ale wydaje mi się, że to ma sens :P. Uważasz, że ktoś się myli? lub NmwFyp5.
  • 7z2ejcyaid.pages.dev/249
  • 7z2ejcyaid.pages.dev/398
  • 7z2ejcyaid.pages.dev/289
  • 7z2ejcyaid.pages.dev/246
  • 7z2ejcyaid.pages.dev/285
  • 7z2ejcyaid.pages.dev/307
  • 7z2ejcyaid.pages.dev/114
  • 7z2ejcyaid.pages.dev/135
  • 7z2ejcyaid.pages.dev/323
  • odczytywanie kodu genetycznego zadania